Ik heb een abonnement. Eentje die -jawel- keihard aangesmeerd is. Aangesmeerd door van die iets-te-groot-uitvallende knalrode jassen die je treft in het midden van je favoriete winkelstraat. Van die onflatteuze jassen die al opvallen vanaf 100 meter afstand. Je kent het wel; gladde praatjes, stomme vragen (“Jij bent vast al 18, hè??”) en hun irritante zielige verhaaltjes over kindjes in Afrika die geld nodig hebben.
Wonderlijk hè.. In deze fluorescerend rode jassen verschuilen zich dikwijls veel te blije, springerige meisjes met een ontzettend goed uiterlijk (om maar te zwijgen over de jongens…). Van die meisjes waarvan je denkt; die hebben vast een 5 pagina’s lange checklijst moeten doorstaan voordat ze hier mochten staan. Vraag 1: Kom je enthousiast over? Check! Vraag 2: Kun je veel praten zonder al teveel moeite? Check! Vraag 3: Kun je blijven zeuren om geld? …
Dus, sinds enkele weken ben ik in het bezit van een abonnement. En ik moet je eerlijk bekennen, vervelend vind ik het niet. Het is namelijk echt een hele hechte vriend geworden. Hij staat elke dag voor me klaar, groet mij elke ochtend vriendelijk met zijn rode kaft wanneer ik aan mijn bureau ga zitten en ik kan hem ook nog eens alles vragen. Het is dan weliswaar een behoorlijk dikke vriend, maar een echte vriend uit duizenden! Eentje die werkelijk alles weet! En nee, ik ben zeker geen recensent van het Boek van Sinterklaas.
Al word ik af en toe wel een beetje gek van hem. Zo mag ik hem alleen aanspreken op zijn achternaam, krijg ik een antwoord die uit net zoveel puntjes als letters bestaat, smijt hij met meervoudsvormen alsof het niets is en ook zwakke werkwoordsvormen blijken voor hem geen enkel punt.
Toch zou ik niet zonder hem kunnen.. Inmiddels heb ik hem al voorgesteld op het Partijbureau en ook naar Den Haag gaat hij gerust mee. Gek genoeg blijkt hij ook een heleboel broertjes te hebben, die ik overal tegen kom. Zo kwam ik laatst een hele familie tegen in de boekenwinkel, dat is gek hoor! De één natuurlijk wat dikker dan de ander, de ander weer wat specifieker dan de één.
Mijn BFF heb ik hem tot op heden nog niet genoemd, voorlopig gaat hij nog maar 4 weken mee. Na deze 4 weken sta ik niet dagelijks meer in contact met termen als gedeputeerde, Europarlementariër en waterschapsverkiezingen en staat hij niet dagelijks bloot aan mijn vragen als: “Ehh… intrinsieke waarde, wat betekent dat?”..
In ieder geval is mijn dikke maatje niet alleen heel goed in intellectuele, politieke hoogstandjes, maar lenen de wijsheden van mijn Dikke Van Dale zich ook heel goed voor Galgje! En daar ga ik nu maar eens gretig gebruik van maken 🙂 Ciao!