Voor vele gecompliceerde woorden zoek ik mijn vertrouwde vriend de Dikke Van Dale op. Ook voor minder gecompliceerde woorden wil ik hem met veel liefde uit mijn té grote boekenkast pakken. Zo was ik meer dan benieuwd wat hij me zou vertellen over het woord trouwen. “Trouwen: Het aangaan van een verplichting tussen twee personen om voor elkaar te zorgen”. Goh, ik woon sinds een paar maanden samen met mijn lieve vriend, kwam er plots in me op. We zijn 2 jaar samen, we kunnen onze liefde voor elkaar van de daken schreeuwen. En ook vast, in de toekomst, sluit ik enige gezinsuitbreiding niet uit. Daarbij moet natuurlijk gezegd worden dat ik héél goed voor hem zorg; maar ik ben heus waar niet getrouwd!
‘Trouwen is hip, trouwen is leuk, trouwen is aan de hele wereld laten zien dat je van elkaar houdt en van plan bent dat voor altijd te blijven doen’, las ik in volle concentratie op een website voor het organiseren van je te gekke bruiloft. Bijzonder vond ik dat zeker. Met welke redenen zal je anno 2014 willen trouwen, religieuze kringen uitgesloten. Mijn ouders trouwden omdat mijn moeder zwanger was. Maar dat hoeft anno 2014 allang niet meer. En ook wanneer je een kindje hebt, is het niet altijd van belang om getrouwd te zijn. De Nederlandse wet geeft genoeg andere mogelijkheden. Maar waarom trouwen we dan? Is immens houden van iemand niet genoeg? Moeten we dat perse officieel laten vastleggen? 40% van de (ooit) getrouwde stellen is gescheiden. Wat een mooi feest moet je bruiloft zijn met die gedachte in je achterhoofd.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou ontzettend veel van mijn lover. Maar mij niet gezien wanneer we over trouwen gaan beginnen. Ik verstop me liever onder de eerste de beste historische steen, dan dat ik me een trouwring om mijn vinger laat glijden. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de scheiding van mijn ouders. ‘Van scheiden komt lijden’, wist ik al vroeg na de scheiding te vertellen. En tsja, geef me eens ongelijk.
‘Kelsey, neem jij je lieve vriendje Jelco aan als je eeuwige liefje en beloof je in goede en in slechte tijden voor hem te zorgen?’ ‘Ja, dat beloof ik’. ‘Dan verklaar ik jullie hierbij als eeuwige tortelduifjes! Je mag elkaar kussen.’ Wat hou ik toch van verkering!
Trouwen…brrrrr dat is iets wat Paul nooit zou doen. Daarom zijn we het partnerschap aangegaan…
Niks geen beloftes maar wel de zelfde regels voor de wet als gehuwden.
Omdat we veel van elkaar houden, en omdat het feestje zo leuk zou zijn en die verbijsterende gezichten van onze families. GEWELDIG. Maar ook omdat ik het opgebouwde pensioen van paul niet zou ontvangen als hij komt te overlijden. De kleine lettertjes van verkering. Ik zou het nog maar eens onder de loep nemen…….